Urlop macierzyński

 

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 237, poz. 1654), wymiar dodatkowego urlopu macierzyńskiego i dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2013 r. wynosi:
1) do 4 tygodni - w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie,
2) do 6 tygodni - w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie.


Jeżeli pracownik, o którym mowa w art. 183 § 1 k.p., przyjął dziecko w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, do 10 roku życia, wymiar dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2013 r. wynosi 2 tygodnie.
Pracownicy korzystający w dniu 1 stycznia 2012 r. z dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego mają prawo do części dodatkowego urlopu w wymiarze odpowiadającym różnicy między podwyższonym a dotychczasowym wymiarem dodatkowego urlopu.
Obowiązywanie: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2012 r.n

 

Co się zmienia: Ustawą z dnia 9 czerwca 2011 r. o wpieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887) zmieniono art. 15110 pkt 9 lit. g oraz wprowadzenie do wyliczenia w art. 183 § 1.
Czego dotyczy zmiana: Zmiana ma związek z uchwaleniem nowej ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wpieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887), która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. Ustawa ta tworzy nowy system wspierania rodziny i opieki nad dzieckiem i rodziną. Reguluje problematykę wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej: określa działania profilaktyczne skierowane do rodzin zagrożonych dysfunkcją lub przeżywających trudności, mechanizmy pracy z rodziną dziecka, organizację systemu pieczy zastępczej oraz problematykę usamodzielnień pełnoletnich wychowanków pieczy zastępczej.

 

Dotychczas tematyka ta była częściowo uregulowana w ustawie o pomocy społecznej, która dzieliła rodziny zastępcze na:
1) spokrewnione z dzieckiem;
2) niespokrewnione z dzieckiem;
3) zawodowe niespokrewnione z dzieckiem (wielodzietne, specjalistyczne lub o charakterze pogotowia rodzinnego).
Według nowej ustawy piecza zastępcza jest sprawowana w formie rodzinnej oraz instytucjonalnej. Formami rodzinnej pieczy zastępczej są:
1) rodzina zastępcza (spokrewniona, niezawodowa lub zawodowa, w tym zawodowa pełniąca funkcję pogotowia rodzinnego i zawodowa specjalistyczna),
2) rodzinny dom dziecka.
Zgodnie z przepisem przejściowym nowej ustawy, zawodowe niespokrewnione z dzieckiem specjalistyczne rodziny zastępcze stają się z dniem 1 stycznia 2012 r. rodzinami zastępczymi zawodowymi specjalistycznymi, w rozumieniu nowej ustawy, natomiast zawodowe niespokrewnione z dzieckiem rodziny zastępcze o charakterze pogotowia rodzinnego - rodzinami zastępczymi zawodowymi pełniącymi funkcję pogotowia rodzinnego, w rozumieniu nowej ustawy.
W związku z tą zmianą odpowiednio zmieniono brzmienie art. 183 § 1 k.p., określającego wymiar urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego przysługującego pracownikowi, który przyjął dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza. Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2012 r. urlop na warunkach urlopu macierzyńskiego na podstawie art. 183 § 1 k.p. nie będzie przysługiwał rodzinie zastępczej zawodowej (dotychczas prawa do takiego urlopu nie posiadały rodziny zastępcze zawodowe niespokrewnione z dzieckiem).
Ustawa nowelizująca zmienia również przepis dopuszczający pracę w niedzielę i święta. Praca ta jest dozwolona przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz w jednostkach organizacyjnych wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej zapewniających całodobową opiekę.
Obowiązywanie: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2012 r.

 

Co się zmienia: Ustawą z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) zmieniono: art. 168, art. 213 § 1, art. 283 § 2 pkt 2.
Czego dotyczy zmiana: Zmiana dotyczy terminu wykorzystania zaległego urlopu wypoczynkowego. Dotychczas pracodawca był obowiązany udzielić zaległego urlopu do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego.
Od 1 stycznia 2012 r. pracodawca będzie mógł skorzystać z dłuższego terminu na udzielenie tego urlopu. Ustawodawca wydłużył go bowiem do 30 września następnego roku kalendarzowego.
Zasada ta nie dotyczy urlopu na żądanie, który jeżeli nie został wykorzystany w danym roku kalendarzowym, to w kolejnym roku kalendarzowym może być wykorzystany już tylko jako zwykły (a nie na żądanie) zaległy urlop wypoczynkowy.
Obiekty budowlane i pomieszczenia pracy
Zmianie uległ również przepis art. 213 § 1, który nakładał na pracodawcę obowiązek zapewnienia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Mianowicie zniesiony został wymóg występowania przez pracodawców o pozytywne zaopiniowanie projektów przez rzeczoznawców. Nadal jednak na pracodawcy ciąży obowiązek zapewnienia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.
W związku z powyższą zmianą zmianie uległ również art. 283 § 2 pkt 2, który określał sankcje grożące pracodawcy w przypadku nieuzyskania pozytywnej opinii rzeczoznawcy.
Od 1 stycznia kara grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł będzie groziła temu, kto wbrew obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.
Obowiązywanie: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2012 r.

 

 

Autor:Bartłomiej Daroszewski
Copyright © 2007 BHP EKSPERT